ALEV ALEV YANGIN VAR

Çaðdaþlýk adýna çað dýþý fikir,
Vitrinler rengârenk,mutfaðý zifir.
Leþ gibi kokuyor içindeki kir.
Suçlu baðýþlanýr hesap sorulmaz,
Þeytan yorulur da piçi yorulmaz.

Fakir bulduðuna kanaat etmez.
Zengine dünyayý versen de yetmez.
Þikâyet tükenmez,mâzeret bitmez.
Her netice bir talebin sonucu,
Gün gelir kendine batar bir ucu.

Tefeci,faizci,rüþvet kýskacý.
Arsýz da,hýrsýz da,yalan kýrbacý.
Siyâset komada,reçete acý.
Yazarý,çizeri þöhret arýyor,
Zindanlar kendini aydýn sanýyor.

Yamyamlara döndük,ne oldu bize?
Mâsumlar hâine, içki ve meze.
El oðlu huzura vermiyor vize.
Dilenciye döndük ite kakýla,
Paramýz pul oldu döndü çakýla.

Bu cahil insanlar nasýl uyansýn.
Kimlere güvensin,kime dayansýn.
Ey huzur bizlere nede haramsýn,
Felâket doðurgan,saadet kýsýr,
Sende mi,bende mi,onda mý kusur.

Bütün uðraþýmýz magazin,futbol.
Küfredip söverek,eðlenmek bol bol.
Çaðýn gerisine giderken bu yol,
Seyircisi çýlgýn,medyasý bir hoþ,
Bize yol gösteren bizden de sarhoþ.

Toprak susuz kalmýþ yaðmur bekler de.
Umut bulutlarý yok ki göklerde.
Çileler çileye,çile ekler de;
Havaya ekenler havadan biçer.
Ömürler gölgesiz,serapla geçer.

Birer kukla gibi çoðu insanlar.
Felâket denince kim neyi anlar.
Her tarafta alev alev yangýn var;
Yanýk kokularý geldi burnuma,
Kapkara isleri çöktü yurduma.

15.05.2001
Sosyal Medyada Paylaşın: