Gidişin soğuktu...

Bir kýþ sabahýnýn ayazýnda
Çekip gitmiþ dediler senin için..

Ýnanmadým..
Ýçimde ansýzýn bir kýyamet koptuysa da
Ýnanmadým..

Þayet gitmiþse de
Bana bir söz býrakmýþtýr dedim..
O bilir ben onun soluðu olmadan
Yapamam..

Sözde küçük bir teselli aradým
Çocuk kandýrýr gibi,
Avutmaya çalýþtým yüreðimi...
Nafile olduðunu...bile bile

Sonra sabahýn keskin ayazýnda,
Çýkýp seni sordum kirli sokaklarda.
Elimde kayboluþunun soru iþaretiyle,
Kalakaldým..

Belli ki gitmiþtin..
Ve gidiþinin soðukluðunu
Yavaþ yavaþ hissetmeye baþlamýþtým artýk..
Çünkü beti benzi solmuþtu þehrin..
Zangýr zangýr gidiþini titriyordu..

Ve sonrasýnda ben de
Kafayý üþütmüþüm yokluðunun soðukluðunda.
Olsun..
Canýn yeter ki sað olsun..

Ama keþke gideceðinden bir parça
haberdar etseydin beni..
En azýndan aklým da.. yüreðim de
Böyle takýlý kalmazdý gidiþine..

Ve þunu bil ki,
Giderken yaþattýðýn soðukluktan sonra
Ben bir daha hiç ýsýnmadým..

Hem niye gitmiþtin ki..
Bak senden sonra bahar gelecekmiþ..
Hem de sensiz bir cüretle..
Ama ben þimdi bir baþka baharý beklemekteyim..
Ben hâlâ seni beklemekteyim..


..esra eren
Sosyal Medyada Paylaşın: