TUTSAK ÖZLEMİM

Bir sevda dudaðýnda tutsak özlemim
Hasret boyu uzayan yollarýnda gözlerim
Ýsyan ettim haykýrdým
Sessiz kaldýðým zamanlara teslimim
Senin bende olmadýðýn her günde
Yalnýzlýðýmý kadehlere dökerim
Kahýrlarla yüklenirim
Yaðmur vururken yalnýzlýðýma
Yüreðim solan akþamda
Göðü alevler sarýyor yokluðunda
Yalnýzlýk vuruldu kelimelere
Ben hep özlemlerin penceresinde
Yine gecelerin sessizliðinde
Ýnfazý bekliyorum yüreðinde
Aðýr þarkýlar yoruyor ruhumu
Yokluðunun uçurumundan düþüyorum
Son kez ölüyorum belki de
Bir sevda dudaðýnda tutsak özlemim
Gözyaþlarým birikiyor damla damla içimde
Güneþ bile doðmuyor sensiz günde
Sonbaharýn rüzgarýn da sarardý mor menekþeler
Avareyim yorgunum kelimelerde
Uyku tutmuyor karanlýklarý
Yitik rüyalarýmý kovalýyorum
Bir sevda dudaðýnda tutsak özlemim
Yüksekten düþer gibi düþüyorum tanyerine
Þimdi tut ellerimi
Siyah gözlerine beni de götür
Ya da bitir bu vefasýz þarkýyý
Çalmasýn artýk yalnýzlýðýmda sana hasretle
Bir sevda dudaðýnda tutsak özlemim
Serap evren

Sosyal Medyada Paylaşın: