Yaratýlýrken
Kaza süsü verilmiþ benim bu ellerime
Bu yüzden
Erken öðrendim
Ölümü
Kalýmý
Yarýnsýzlýðý
Ve
Yalaný...
Sokak boyu dilim diþ etlerime karýþtý
ve zevkle çiðnedim etimi
kanayan ne çok þey birikmiþ içimde
Ben çok kere tattým kendi etimi
isteyen herkes
tadabilir kendi etini...
Sana ölümler getirdim diye baðýrýp duruyor iþte gülerek
Ah rabbim
içim dýþým mezarlýk olsa ne yazar
Gülüþüne assýnlar beni
Gýkým çýkmaz sende biliyorsun bende...
Þiir yazýyorum
sonra siliyorum
günlerdir seni öpesim var
Benim seni tanýdýðým günden beri öpesim var
Kadýnlar geçiyor kýpkýrmýzý
unutulmaya yüz tutmuþ
bir dili konuþur gibi seviyorum onlarý
Unutuluyoruz sonra
dökülmüþ diþleriyle gülümseyen ihtimallerin peþi sýra...
Çok sigara içiyorum bugünlerde
çoklu organ yetmezliðinden ölmeyi planlýyorum yirmi yýla
Acý/kýyorum
ve
içime atýyorum
Neyse diyorum neyse ki ölüyüm
ya yaþýyorum zannetseydim kendimi
Öyle iyi þiirler yazamýyorum mesela
kapýyý vurup gidemiyorum
yarým yamalak
uyuyorum
Dünden kalma çayý ýsýtýyorum
Papatyalarý eziyorum
özellikle basýyorum çimlere...
Yaratýlýrken
Kaza süsü verilmiþ benim bu ellerime
Bu yüzden titreyerek öpüyorum ya kuþlarý
Yaratmasaydý Tanrý kuþlarý
Meyletmezdim elbet ben de gökyüzüne...
Hoþçakal ve elveda arasýnda ne varsa var
beni ilgilendirmiyor artýk...
Gülümseyerek
kabulleniyorum
kabuklarý
ve
irinleri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.