Yok

Ufukda kayboldu hayallere giden
Ýçi manolya ve papatya dolu gemiler.
Ne bir duyum, ne bir haber.
Kim bilir, hangi uçurumdan aþaðý
Sonsuzluða doðru düþtüler
Hayallerim kalmadý artýk
Ýçine binip gidebeliceðim
Bir gemim, bir teknem yok
Gitmeyip kalabileceðim bir kalp yok...

Bir kýnalý rüzgar esintisi,
Öfkeli yaðmur seli,
Þarký söyleyen yapraklarýn sesi,
turumcumsu ufuk çizgisi.
Yada sana duyduðum yaþam sevgisi.
Hepsi ayný manada
Çiçekler nasýl küser yaðmura
Balýk denize, aðaç topraða
Nasýl küser bir kalp aþka?
Sorularýn cevabý sende
Cevaplarýn acýsý bende
Herþey kolay, ölüm yada yaþamak
Yalnýz senin için, senin için
Yaþayamamak yada ölememek zor
Aðaçlar topraða küstükçe
Ben severim mezarým için topraðý
Balýklar denizden çöle koþtukça
Ben yanarým aþkýmýn unutulmazlýðýnda
Ve çiçekler yüz çevirdikçe yaðmura
Ben ýslanýrým eskisi gibi bakmayan
Senin tabirinle zeytinsi gözlerimin yaþlarýnda.

Basamak basamak çýktýðým o gözlerinden
Ýnmek öylesine zor ki
Henüz zirvesindeki güle varamýþken
Ve içimde düþme korkusu varken
Ne kadar çaresizim
Hiçliðini kabullenmek zorunda olduðum þu durumda.
Ne kadar da sensizim,
Kayýp ihbarý veremediðim þu çürümüþ solumda.
Þimdi en güzel yarýnlarla aramý açan sen
Gönülden bir ziyaret yada
Ömür mahkemesinde kefaret borçulusun.
Baðrýma derin yaralar açýp giden sen
Bunu bana borçlusun...
Sosyal Medyada Paylaşın: