Hani bazen bir þeyler düðümlenir, geçmez ya boðazýndan? Hani bazen aðlamak istersin’de, tek damla yaþ akmaz ya gözlerinden? Hani bazen tesadüfte olsa karþýlaþýnca, geçip gider ya el gibi? Ýþte o andan sonrasý, nutkun tutulur, nefes bile alamaz, dizlerinin baðý çözülür. Ve ardýndan uzuvlarýn hayatla olan tüm kavgasýný kaybeder. Ýçinde: pimi çekili el bombalarý infilak eder, ardý ardýna... Geçte olsa anlarsýn! Yüregin’de özenle büyüttügün o ölümsüz sevdan, gün gelir ecelin olur.. Mete Tekçe
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mete tekçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.