Sustum Anne
Benim hiç kurþunum boþalmadý anne
Sessiz sustu
Görültülü doðan bir patlayýþ olsamda
Sustum
Beni çok sancýlandýn anne
Ben yaþamý dirensemde
Kendiliyimi sustum
Hep suskundum
Beni hançý cehennemden böylü kaldýn anne
Neden içim otdu(ateþ) anne
Sana söylemedim cenneti ayaklama anne
Bilirsin çok suçdum
Beni hansý eli kirli kucaðýnda suçladýn anne
Doðru bazen insan susar
Heç bilmedim neden bütün yaþamýmý sustum anne
Söyle anne doðumuma çýðýrdýðýn o acýný
Acý gerçek tatlý dünya sifetine sýþtýn anne
Sözcüklerim ne sallanýr
Kalemým ne tez kan akýr
Gözlerim kandan kam alýr
Beni hansý meyhaneden içtin anne
Sen sus beni
Bende seni
Doðru senin hastahane köþesinde solgun düþen gözlerine sutum anne
Hele anne haberin yok vay haberden
”Urmiyenin daþlý yolu ey servan… sular geldi aþdý yolu“
he esgerlik mahnýmdir bu dodaðýnda
Amma artýk hayal diye bir cizgidir
Urmiyenin o yollari tuzdu anne
Baksana sen dodaðýmýn kýr tuzuna
Gelinliði tez kefene bukduk anne
Sana biraz veten deyim
Ölüm gibi bir röyaya dalýb veten
Öldüm anne
Hele söylesem sevgilimin gözlerinden
Yok söylemiyorum
Dün akþam sevgilimin gözlerinde öldüm anne
Hele birde çakana bak
Yaþam diye sonu belli bir savaþýn gözlerine dik bakýyorum
Hiç söylemedin neden gözgü kusub benle
Bir dafalik cýzsam böyle
Milyon dafa öptüm anne
Doðru sustum gözlerime
Amma en zor bilirsen ne
Senin solðun gözlerine sustum anne
Doðru caným varlýðýma yoktum anne
Beni neden sustun anne
Seni neden sustum anne
Atila Huseyni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.