ORDU ' DAYIZ

Bahçeye girmiþ gurbetçi gelini
Naneler kokuyor.. tuttuk elini..
Ne anladýk ne de duyduk dilini
Yola halý diye taþý boyadýk..

Azlýklar, çokluklar ömrü yolacak
Ne kaldý ki elbet bayram olacak
Delik cebe cüzdan koyduk dolacak
Ocaðý þüpheli "aþ" ý boyadýk

Bakmadan cinsine þunu ve bunu,
Geçirdik zimmete tutup ucunu,
Kývýrýnca biri sivri burnunu
Gözü çýkararak kaþý boyadýk..

Saçýmýn telini ören gurbetim
Onca yolu yedik bitti hasretim
Ana ocaðýnda hala yetimim
Yanaðýmýzdaki yaþý boyadýk

Sokaklar dar geldi düþtü duvarlar
Küçük yollar büyük büyük davarlar...
Ýnsanlýk adýna yokluklar varlar
Kuma gömdüðümüz baþý boyadýk.

Arkam dað, önümde Karadeniz’im
Otuz yýldýr yok’um kumdaymýþ izim..
Neden kavuþmuyor yakamýz bizim?
Önümüzde duran kýþý boyadýk

Ziyan oldu sýrrým, paslý gönülde
Ayrým yokmuþ karga da bir bülbül de
Nameler dikene... kahýr var gül de
Çatlayan topraðý taþý boyadýk..

2015

Sosyal Medyada Paylaşın: