Sen

Kanatlarýmýn altýnda þahlanan Ýstanbul gibiydi yüzün,
Surlar arasýnda saklanan fotoðraflardý gözlerin.
Ne zaman seni hatýrlasam,
Deniz kokusu vururdu þakaklarýma.
Yaðmur yaðardý caddeler ortasýna.
Sisli bir nehrin göklerinden geçerdim.
Ne zaman seni hatýrlasam,
Beyaza çalardý tüm siyahlar.
Iþýklar yanýp sönerken kentimin tenha kimliðinde,
Bir þarký çalardý neonlar altýnda.
Geceyi kutsayan yalnýzlýðýmýn soluðu olurdun.

Sosyal Medyada Paylaşın: