SON SEDA.

Ve,
ne olurdu yüreðimde olduðunu bilseydin!
Ne olurdu kýrmadan daðýtmadan,
un ufak etmeden sevseydin!
Ne olurdu!
Hiç ihanet etmeseydin!
Ziyaný yok.
Ýbadet bildiðim aþk’ýmla,
alay etmeseydin!
Bunca kibrinle bu yola hiç girmeseydin!
Düþüyorum ben derken,
tutamadýn elimden neden!
Vurgun üzerine vurgun!
En dipte boðulmak üzereyken,
ölümümü gaddarca seyreden sen deðilmiydin?!
Þimdi kanatlarý kýrýk bir kuþ.
Hani ne kadar uçabilir ki?
Ne kadar yaþayabilir ki!
Ne anlar hayatýnýn en güzel an olduðunu?
Ne bilir nasýl güvenir!
Can kurban ettiði insanýn,
aslýnda bir can avcýsý,
kendisininde,av olduðunu!
Ama,
unutuðun Tanrýydý.
’Verme’ demiþtim bir zamanlar dualarýmda!
Yem etme beni bir faniye!
’Senin aþk’ýn olsun canýmda!’
Yorgunda olsam,
ben ’O’nun kanadýnýn altýnda!
Bulursun bir gün kendini!
O en af edilemez hatalarýnda..
Ne olurdu bir kezde bana kulak verseydin!
Bunca’Ben’in arasýnda,
’BÝZ’i kaybetmeseydin!
Belki bitti artýk kaderin oyunu kimbilir.
Ýki yara bere içinde yürek!
Her an sýzlarken kederinden;
Buna yaþamakmý denir?
...
T.C.Nigâr Güler.
20.08.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: