HÜZÜN KOKAR NEFESİM

Hüzünlerin arasýnda yetim kaldým
Öðütüldüm taþ deðirmende
Harlanmýþ ateþte dövüldüm
Öksüz yanýmla acýlarla sancýlarla harmanlandým
Isýz kalmýþ yarýnlarýma koþarken
Kanadý kýrýlmýþ bir kelebek oluyorum
Ömrümü bir günlük zamana baðlýyorum
Gülüþlerimi tozlu raflara kaldýrdým
Dünya virane ben beyhude
Zaman zaman içinde kendini tüketirken
Zamansýz vakitsiz yanlýzlýklara
Üryan kaldým
Bitmiþ tükenmiþ nefesin
Bir yudum mutluluða isyanýný
Kýrýk kanadým kolumun feryadýný
Ne kalemim yazar ne kelamým yeter
Derinliklerin sesiz sularýnda
Kah göz yaþý kah hýçkýrýkla göðüs gelmek
Bilinmedik zamanlarýn saniyelerin çalmak
Ömür denilen biçilmiþ yaþýn tüketimine koþmak
Üryan çýplak ayak, kan revan içinde
Suskunluk kefen giydirir koca cüse me
Vurur sesiz sedasýz anlýmýn tam ortasýndan
Kaf daðý olsam ne yazar
Sabýr ey Üryan yanýmýn tek sahibi
Cennet cehennem arasýnda asýlý kaldým
Rüzgar okþar Üryan bedenimi
Dilim kelamlara küs
Yüreðim hüzünle meþk eylemekte
Bir gece daha Çalýndý ömrümden
Ay ve yýldýzlar tarafýndan
Güneþ, doðacak güneþ hüznümü gebe
Alaþaðý oluyorum beynimdeki kelimelerle
Tarih oyun oynuyor benimle
Kaderim dersen yedi yýldýr idamýmý vermekte
Her gece asýlýyorum sabah olana dek
Ve her gün asýlýyor cüsem akþam olana dek
Hüzün üç gonca da saklý
Goncalar yüreðimde saklý
Üç goncaya halý olmuþ ömrüm
Üç goncaya kalkan olmuþ bedenim
Farkýna varsalar varmasalar umrumda deðil
Üç can için ömrüm feda...















Sosyal Medyada Paylaşın: