Bir adam gördüm aðzý olmadan da konuþabiliyor
gözleri vardý çokça
bakýnca göremiyorsun öyle
bu adam neyin de nesi böyle
sevgiye doymuyor domuzlaþýyor
oturduðu iskemlenin daima ayaklarý kýrýk
kalbi paramparça her halinden belli
bahçesine gidip büyütüyor aðaçlarýný
uzatýyor ayaklarýný dallarýn
tersine dönüyor dünya
belirsiz günlerini sayýyor durmadan
korkuyor sevgiye dair her þeyden
korkutulmuþ saydam haliyle sevgiden
gölgesi dolaþýyor esmer bir gecede
korkuyor adam kendisinden
bir adam var yüzünde hazýr çizgileri
annesi zamanýnda birilerini çok sevmiþ
babasý belki yarým asýr boþ gezmiþ
kahveye girmeye niyetli
korkuyor yüzündeki çizgilerden
bütün boþluklarýný þaraplarla dolduruyor
yürümesini yeni öðrenmiþ gibi giriyor içeri
þapkasý yüzünün yarýsýný kapatmýþ
bütün kara bakýþlar öldürüyor
bir adam var burada
domuzlaþana kadar seviyor
gidemedi hiçbirinden
gitmesini bir türlü öðrenemedi
belki de bilmiyordu gitmesini
ama nasýl oldu da öðrendi böyle sevmesini
bir tren kadar baðlýydý demire
ve her istasyonda hikayesini anlatýyordu
boþa çekilen bütün vagonlara
bir adam bitmeyen bir cumartesiyi düþünüyor
saat tam 12 gün hiç gitmeyecek gibi
yelkovana direniyor belli bir vakit
kýrýlýyor çat sesiyle iskemle ayaðý
susuyor olduðu yerde
çok yorulmuþ olmalý esmerleþen günün içinde
uçumluydu o gün
isa’nýn tabiriyle
beklemekle geçecek ömrü
o da bunu biliyor
belde belde býraktýðý tüm üzüntüler
daðýldý çoktan bütün mahalleye
konuþmayý o zaman unuttu
gözleri o zaman büyüdü alacakaranlýða
o zaman yuttu ilk þarabýný
bir adam yüzsüzleþiyor
hatýrlamaya çalýþtýkça adýný.
aðustosikibinonlatý’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak