Hiç uðraþma, veda et, akýl ile zekâya Daha sevdan uðruna, kaç fasýl öleceksin? Sonra geçip fenâdan, kavuþunca bekâya Fark etmez ki, nerede ve nasýl öleceksin.
“Ruhuna yön verenin” dinlemeyip emrini Alçak nefsine uyup, heba etsen ömrünü “Eden kendine eder”, kim neylesin umrunu Nefesin, rýzkýn bitip, sen asýl öleceksin
Þekerle kaplý zehri, þifadýr sanma sakýn Cilvesi çok, nazý çok; aldanýp kanma sakýn Ey Meftun; vefasý yok dünyaya yanma sakýn; O da bir gün duracak!.. Velhasýl öleceksin…
Kadir ÇETÝN 15.08.16 SÖKE
Sosyal Medyada Paylaşın:
meftunnn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.