MEHMEDİM

Dün kucaðým da ninniler söylerken
Gözündeki bir damla yaþta eriyip biterken
Kokunu içime çektikçe yaþarken
Bugün þehit mi oldun yaktýn ciðerimden

Ýçim coþardý annem deyiþinde
Gönlüm bahar olurdu her gülüþünde
Varlýðýndý aþým suyum nefesim
Sen þehit mi oldun köz oldu yüreðim

Hani evin hani çocuklarýn
Hani o þen þakrak gülüþlerin
Hani o huzur veren sesin kurduðun hayallerin
Sen þehit mi oldun ey canýmýn cananý bebeðim

Hani gençliðin nerede kaldý
Hani geleceðin hangi hainler çaldý
Yaz ortasýnda bizi kara kýþlar sardý
Sen þehit mi oldun gözlerimden damla damla karlar yaðdý

Resimlerin duvarýmda masum ve suskun
Neden bu zamansýz gidiþin neden yoksun
Cevap vermiyorsun ama hep gülüyorsun
Ben þehit oldum ana VATAN sað olsun diyorsun

Al bayraða sarýlmýþ tabutun
Bak tekbirler senin için duyuyor musun
Gururum annenin ruhunu da alýp gidiyorsun
Sen þehit mi oldun gözümün nuru mekanýn cennet olsun

Sosyal Medyada Paylaşın: