Yüreğine Sürgün

Hüzün çökünce efkâr basar.
Sessizce düþer çýðlýðým geceye.
Ayýn þavký vururken karanlýða;
Papatyalar kurutuyorum,
Defterlerimin arasýnda.

Ah yârim!
Ýçimde bir yerlerde,
Yetim yüreðimin çiçeðisin.
Ayrýlýk rüzgârý esince,
Attý ikimizi de ayrý iklimlere.
Belli ki gelmedin.
Ya da gelemedin,
Buralara bir daha.

Biliyorum!
Ýki arada bir derede kalmasan,
Gelirdin ya.
Bilsen ne kadar hasretim sana,
Þu gurbet diyarlarýnda.
Þimdi çok uzaklardasýn!
Özlemin yine yüreðimi sardý.
Senden baþka herkes vardý da,
Bir sen yoktun hasret akþamlarýnda.
Þimdi kim bilir kimlerlesin!

Hâlâ;
Bahar zamaný geldiðinde,
Sevinçle tarlalara baðlara koþup,
Koparmaya kýyamadýðýn,
Papatyalarý kokluyor musun?
Ya da arada bir de olsa,
Aklýna geliyor muyum acaba?

Ah yârim!
Onca yýl geçse de üzerinden;
Sevdanýn ateþi hâlâ þuram da,
Sönmeden öylece durur.
Öðretsene bana/da,
Bu sevda nasýl unutulur?

Ya da;
Hiç yokmuþ gibi nasýl yaþanýr?
Anlatsana!
Ben hiç unutmadým.
Her þey hafýzamda.
Aslýnda çokta önemli deðil hani.
Maksadým;
Mutlu olduðunu bilmek.
Laflamak seninle.
Nefes aldýðýna þükürler sunmak.

Biliyor musun?
Sessizce resimlerinle, Konuþuyorum hâlâ.
Binlerce soru var kafamda.
Mesela;
Kaç çocuðun oldu?
Yumuk mu elleri senin gibi?
Ya da;
Benzer mi sana,
Yüzünün gülden güzel çehresi?
Mutlu oldun mu evlendiðin adamla?
Bana benzer mi acep yârinin gözleri?

Sararmýþ resimlerinle avunmaktayým.
Hep gelecekmiþsin gibi,
Yollarýna bakmaktayým.
Yürek iþte neylersin!
Seni sensiz yaþamaktayým.

Yaðmurlu bir gün ayrýlmýþtýk ya,
Yaðmur her yaðdýðýnda,
Damlalar karýþýyor gözyaþlarýma.
Ýnan!
O günkü sýcaklýðýnda.

Þimdilerde,
Yârla karýþýk þiirler yazýyorum.
Çok edebi diyorlar,
Okuyan dostlar.
Oysa ben ebedi kalsýn istiyorum.
Aþýklarýn lugatýnda !!!

_______________________________Filiz Telek
Sosyal Medyada Paylaşın: