Alsýn... Beni götürsün Aþk ve sevdanýn otaðýna Edep ve irfanýn haslet olan diyarýna Ruhun hüzün vaktinden, kalbin hicran deminden Bir lahza olsun ümide, þevke, neþeye, meraka iþtiyak sunan vaktine Kim bilir ne kadar yabancýyým, yalnýzlýk rýhtýmýnda mahsunca bekleyen hancýyým Gel tut ellerimden, ruhundan temeyyüz eden sevgi ve neþvenin halinden hallendirmek için sana muhtacým
Yar... Hiç kimseyi Gaflete düþüp hafife alma Onunda bir nefs sahibi olduðunu unutma Ne kadar sýrrýn varsa hiç kimseye sýnýrsýz anlatma Beþer, insan olmadýkça, Hakkýn boyasýna adanmadýkça yokla Hata ve zafiyetlerin her ne kadar varsada onlarý bir heves için kurutma En mütekamil yaratýlan insan ehliyet ve emanet sahibi olmadýkça söylediklerine kanma Hayatýn hiçbir lahzasýnda tedbiri elden býrakma, gaflet ve vehim zihnini ve kalbini perdeler unutma
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.