BEŞERİM İŞTE

Elimde bir kalem, biraz da kaðýt
Bir garip aþýðým, beþer’im iþte.
Sazýmýn telinde, ince bir aðýt,
Kendi yüreðimi, deþerim iþte.

Babadan yadigar, eski bir habam
Bir kuru somunum, bir yýrtýk abam,
Ýnsan doðdum, insan, kalmaktýr çabam,
Hakikat peþinde, koþarým iþte

Kime dost dediysem, sýrtýmdan vurdu
Ne halim anladý, ne hatrým sordu
Sonun da terk ettim, sýlayý, yurdu,
Bu yüzden çaðlayýp, taþarým iþte.

Neyimle övünüp, neyi anayým
Hem bacý, hem gardaþ,hem de anayým
Yarimin koynunda bir çift sunayým
Gönül sarayýnda, yaþarým iþte.

Hayata, kahýrla, baktýðým oldu
Dünyayý topyekün, yaktýðým oldu
Nefsimi koluma, taktýðým oldu
Gahi düþer, gâhi, þaþarým iþte

Bu dünya imtihan, sýnavsa eðer,
Sabredip murada, ermeye deðer.
Herkes, beþ metrelik, kefene sýðar,
Benlik duygusunu , aþarým iþte

Kime kar etmiþ ki zulm ile cebir
Asýl yurdum, iki metrelik kabir
Razý olsun diye, Allah-ý Kebir
Ýrfanla yoðrulup, piþerim iþte
Gah-i düþer gah-i, þaþarým iþte.
Þefika TÜRK Baðrýyanýk
30-05-2016
BURDUR
Sosyal Medyada Paylaşın: