Tarifi yok bu duygunun Eþsiz bir doðanýn içindeyim Uçan serçeler hayata gülümserken Ben çiçekleri sulamakla mükellefim Zaman ne de çabuk geçiyor Kaldýrýmdan yürürken Nefesim kesiliyor açamýyorum Güneþ sessizce batarken Omzuma konan uður böceði Kýpýrdamadan bekledi O an içime dolan huzur Beni mutlu etmeye yetti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gönül Denizi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.