ÖZLEDİM SENİ

Unutmuþum kapýyý anahtarla açmayý;
Anahtarýmý koyduðum yeri bulmak epey zor oldu.
Yabancý gibiyim;
Oturmuþ olduðum dört duvara.
Çok sessiz kaldý senden sonra bu dört duvar.
Alýþmýþým tarif edilemeyecek kadar çok;
Sana ve senin neþe dolu hallerine.
Þimdi ise;
Bomboþ bir dört duvar karþýlýyor beni.
Alýþmak alýþmaya çalýþmak;
Hiç bana göre deðil.
Kalem kaðýda bakýyor;
Bir þeyler yaz diyorlar bana.
Ýçimden hiç gelmiyor bir þeyler yazmak.
Her tarafý süzüyorum;
Senden kalan hatýralar canlanýyor.
Ýçim buruk;
Gözlerim nemli;
Dilim suskun.
Zamansýz gittin.
Elimden gelen hiç bir þey yok.
Giden geri gelmez o yoldan;
Çok iyi biliyorum.
Özledim seni.
Gülümseyerek kapý açmaný;
Evi dolduran neþeli hallerin;
Parlayan gözlerin.
Çok özledim seni;
Tarif etmek mümkün bile deðil.
Mektuplar;
Hatýralar;
Kýsacasý her þey eskidi.
Sevgi;
Sevda;
Hasret her geçen gün artýyor.
Kavuþma isteði;
Her gün bedenimi kasýp kavuruyor.
Düþen yaðmur damlalarý;
Yüreðime saplanan bir hançer gibi.
Güçlü ol deyiþlerini duyar gibiyim.
Kolay deðil.
Hatýralarla;
Seni sensiz yaþamak;
Hiç kolay deðil.
Anlamsýz bakýþlar;
Dinmek bilmeyen gözyaþlarý;
Bitkin bir beden;
Senden sonra bana kalan.
Tarif edilemeyecek kadar;
Çok özledim seni.


AYKUT UYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın: