KOZMİK TOZ
Kederli baþým eðik gözüm kara
Düþmüþüm çýkmaz yitik kör yollara
Divaneyim aldanmýþ umutlarla
Ararým izini her adýmýmda
Sedanla yeþeren filiz kurudu
Goncalanan güllerin kýrýk boynu
Bahara girdik diye sevinmiþken
Zamansýz gelen hazan hiç olur mu?
Taze budanmýþ bahar dalý gibi
Topraða savruldu kanayan yürek
Sevgi çiçeðinin soluyor rengi
Kalmadý canýmýn bir zerre feri
Damarýmda donmuþ umudun kaný
Ruhumun ne mecali var ne caný
Güçlü gövdeme kalmýþ mý ki çare
Köklerimden kuruyorum nafile
Hýzla çatýrdýyorum kabuk kabuk
Kahýrla dökülüyorum ne çabuk
Umudun kýrýntýsý borayla uçtu
Varlýðýmdan son kalan sevgi tozu
Dolansa aþk ile kozmik buluta
Serpilse tükenmiþlerin ruhuna
Can verdiðim amaç doðarsa o an
Ölsem de gam yemem iþte o zaman
Ayþe Yarman Öztekin
"Sevgi Yörüngesinde Döner Dururum"
Mart 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.