BİR KADIN GEÇTİ BU ŞEHİRDEN

Bir kadýn geçti bu þehirden
Selalar okunuyordu her adýmýnda içimde
Akþam sefalarý ölüyordu birer birer
Deniz karalara boyamýþtý rengini
Martýlar bir garip öksüz
Hepsi göç ettiler ardýndan
Sadece denizin dalga sesleri kalmýþ senle bir ses daha eksildi iþte
Bu þehirden bir kadýn geçti
Koþtum yetiþemedim ardýndan
Bir öðle vakti gölgesine dokundum ve sordum
Hangi yöne gitti diye
Kayboldu o an avuçlarýmýn arasýndan güneþ yüzünü gösterince
Bir kadýn geçti bu þehirden
Rüzgar yorgun hüznünü taþýyordu þaçlarýný savura savura




Cadddeler’de sabahýn sesi suskun
Ve iþçiler’de iþe giderken dünden daha yorgun
Kimse görmemiþ gidiþini
Hangi adrese sorsam seni kapýlar yüzüme kapalý
Ve duvarlara vurdum sana olan feryadýmý
Bir tek sen anlardýn yalnýzlýðýmý
Þimdi bu þehirde kim anlar beni
Kapýmýn eþiklerine üvey bir gurbet býraktýn geriye
Gecemin kýrýntýlarýndan arda kalanlar’la beslerim ellerimle
Bir kadýn geçti bu þehirden
Serseri bir rüzgar gibi
Biraz yýkarak biraz yakarak fýrtýnalar kopararak
En olmadýk zaman’da hazýrlýksýz bir liman’da
Yakalanmýþým canýmýn can yanmalarýna




Çok uzaða gitmiþ olsan’da
Hala bu þehirde adýmlarýnýn yankýlarý çarpýyor evlerin her birine
Bir kadýn geçti bu þehirden
Ve þimdi ben büyümüþlüðüme küsen yalnýz çocuk gibiyim
Vazgeçip ah bir dönsen
Nasýlda yakardýk o masum günahlarý karþýsýna geçerek
Bir kadýn geçerken bu þehirden
Takvimlerdeki gün incindiði yerden düþüyordu zalimce
Yoksun ya þimdi
Saçlarýnýn yerine kahretsin dokunurum hep yalnýzlýðýn dibine dibine


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın: