yol uzundu yürüyordu her adým yalnýzlýða biraz daha yakýn sis pus içinde görünmüyordu ýþýk o yinede yürüyordu... yaþ alýyordu,yaþlanýyordu yolcular deðiþiyordu yol tükeniyordu mevsimler deðiþiyordu kuþlar uçuyordu bir tek yalnýzlýðý býrakmýyordu yakasýný..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.