Öyle zor geldi ki yalnýzlýk bu akþam. Çok farklý çok deðiþikti yüzü, Öyle bir tokat attý ki yüzüme, yinede; Benim cevabým tebessüm idi. Televizyon arkadaþlýk etmiyor,gülümsetmiyor. Þarkýlar ruhumu gönlümü hoþnut etmiyor. Kadehimdeki mey konuþmuyor. Ýçkim þarabým sarhoþ etmiyor. Bu akþam hayaller aþklarým yüzüme bakmýyor. Yapabildiðim sadece halime gülüp geçmek. Ya! ne dersin? yalnýzlýk iþte. Yaptýðým: Hayat kadehimden derince bir nefes içmek, Mezesi sessiz bir gülüþle tebessüm etmek. Ne yaparsýn. Yalnýzlýk iþte.Hepsi eskimiþ herhalde.
----------Gönül sevgilerimle... ------refik pelvan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
refik pelvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.