BİR MEVSİMİ UNUTMAK…
I.
Bir mart ayýnda baþlamak
Üþümeden
Kýrlara çýkmak
Mesela
Sonu sende biten
Bir rüzgara tutunmak
Her yalan günde
Bir avuç unutulmak…
II.
Ýnleyen bir yaðmurda
Sokulmak
Gönül gönüle
Baharda
Erken uyanmak
Yalan alfabesini
Çýkarýp ezberimden
Tüm gerçeklerimi
Sana adamak
Bu mevsimde
Olmasa da
Her mevsimi
Hasretinle sývamak..
III.
Kötü kurulan cümleler gibi
Her günün sonunda anlamadýðým
Tesellisini bulamadýðým
Hiçbir mevsimde görmediðim
Ýsyanda birsin ancak
Sende baþladý bir mevsimi tanýmak
Hiçbir yerde bitmiyor
Bu mevsimi unutmak…
IV.
Yýllarý yerinden sökecek kadar sert
Gülleri ayaða düþürdü
Her bakýþýnla bir gönül kýran
Asla unutulmayan
Ýçimde zehirli yýlan
Gidiþinden kalan
Ölüme dek son hatýran
Bir ömrü baðlamýþ
Uðruna neleri harcamýþ
Düþmüþ peþine gözlerim
En küçük hatýrada kýpýrdayan
V.
Her mevsimin bir öznesi var
Ben gibi herkeste.
Bu mevsimin tek özeli var
Sadece bende
Senden kalan
Ýçimden çýkmayan
Ýster suç say bunu
Ýster bir yanlýþ
Bu düðümü çözmen gerek
Gül bir daha
Son mevsimim sendin…
VI.
Beklemekle bitmeyenimsin
Hiç bitmeyen derdimsin
Bilmem bu kaçýncý fasýl sensiz
Sensiz geçtiðim kaçýncý sokak
Öyle bir mevsimdin ki..
Ömrümce bitmeyecek
Beynimden gidenler var
Fakat bu mevsim
Kalbimden hiç gitmeyecek…
VII.
Boyun eðdiðim tek mevsim
Meðer ben seni
Günah iþleyecek kadar çok sevmiþim
Kendime zarar verecek kadar çok
Tövbe edecek kadar az
Çünkü her tövbe piþmanlýktýr gözümde
Ben hiç piþman olmadým
Seni yaþadýðýma
Seni her iklimde bulmak için
Ýsyan ettim doðaya
Hiç sensizliði dileyen olmadým
Yalancý dualarda
Unutmak saçmalýðýnýn
Adaletli olmadýðýný bildiðimden
Hep beklemek mucizesini
Sakladým gölgende…
VIII.
Ben seni en derin yerimde beklettim
Açýlmayan hazinemdin
Müsaade eder miyim?
Hücremi daðýtan yaðmurlara
Bastýðýn yerlerde çiçek açmasýna izin verir miyim?
Sen gittin ya çöl oldu
Bastýðýn her toprak, kurudu
Sen nasýl bir mevsimdin
Gittin ya
Aldýðým her nefes
Ölüme hazýr bir çýnar oldu
Alýþmamý bekleme yokluðuna
Sen bana bir gün verdin
Ben sana her þeyimi verdim
Son mevsim
Sen bende
Kolayý zor edensin…
IX.
Sen hiç konuþma
Zaten olmuþ olan
Þimdi sen bir resimsin duvarlarýmda
Anýlarý taþýran
Þimdilerde solgunum
Çok yorgunum
Konuþma yýkýlýrým
Gecelerce itiraflarýmýn tanýðý oldun
Zindanlara düþüþüm
Zincir zincir bekleyiþim
Belkilerde kaldý adýn
Sen beni sana hapsettin
Bense sana bir rüyayý anlatamadým
Bulsam da anlatamam
Ben artýk gerçeði kaybettim…
X.
Mümkün deðil kolayý bulmak
Bozulan bir aklý toparlamak
Hayalinde dolaþacaðým
Dünyanýn kýyýsýna vurdukça
Saðý solu belli deðil
Ne olacaðý bilinmez
Sonu kader kadar meçhul
Gidilecek bir sonu yok
Eller bilmez
Bu bendeki mevsim
Senden uzak karanlýklar
Bitmeyen yaðmur
Tüm kokularýný yitirmiþ bir mevsim
Geliþini unuttum
Gidiþi hiç tükenmeyen
Boþ yere sað elimde
Sol yanýmý avuttuðum
Her beklediðimde
Kendimi muhtaç bulduðum
Eskimiþ halimden kalan mevsim…
XI.
Her çevirdiðim sayfasýnda varsýn hayatýn
Yana yana ben yandým
Sen hiç yok olmadýn
Benim adým kül iken
Senin adýn rüzgar mý
Savrulmadýk yaným kalmadý
Gücüm yok artýk
Bu nasýl bir yara
Hiçbir teselli avutmaz
Bu Þirin mevsimi ki
Ferhat kolay bulunmaz
Nasýl bir mevsimdin
Asla unutulmaz…
XII.
Çok uzun zaman oldu
Çiçeklerin kokusu gitti
Elvedalar sakýnmaz oldu
Adýný silmedi tüm hatalar
Bu günler
Yaþarken takvimden düþmek gibi mesela
Sen güneþin tadýný alýrken
Ben sensiz
Þarkýsýz, þiirsiz ve resimsizim
Usulca kayboluyorum
Keþkelerin kenarýndan
Bir elim seni ararken
Bir elim senden kopuyor
Dünü geçtim
Yarýný da kaybettim
Nasýl bir mevsimdin
Hiç gelmeden gittin
Bir kurþunluk caným vardý
Bir bakýþta ömrümü aldýn
Tüm mevsimler geçti baþýmdan
Bir tek sen kaldýn
Unutulmayan tadým… 20.04.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rıdvan Yıldız şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.