Kalp Yüreğe Tutullunca...

ne kadar toplasak
azdýr umutlarý
güzelliklere doyulmanýn yok ki
mümkünatý
çemberinde dönen dünya
aç bir kurt
susuzluða bel baðlamýþ
olamaz
mý...

saymakla bitmez ki þu
kývýrtmalar
tersine dönmüþ gibi sanki
ruhlar
can cananýn neyine
minnet
kaþ ile göz arasý sayýsýz
yaslar...

daya sýrtýný daya meçulde
boþluk
fos çýkmasý anýnda
çokluk
hasret özlemleri kamçýlarken
toz duman
biz ne elçiyiz ne de
konuk...

kazýk dikmek yokluða ne
çare
yüzdüðümüz derya sonsuzluða
darbe
masmavilere uzanan eller
mapus
dertme çatma olunca mekan da
hane...

dilek arzu bir lokma ekmek
belki
bir gülüþ bir gülümseme yüzde
kani
býrakmak gerek ne varsa solda
sýfýr
biz bize yetmenin en güzel
hali...

yaðan yaðmurlarýn tümü öpücük
olunca
tüm mevsimler baharda son
bulunca
aþkýn sevdaya secde etmesi
gayet doðal
kalp yüreðe ebediyete
tutulunca...

(Yenifoça,13.08.2016)
Sosyal Medyada Paylaşın: