Adam birden bire ölüp gitti, Bir belediye çukurunda, Beleþten,bedavadan, Son þiirine doymadan.
Bir kitap okudum, Orhan Veli’nin, Bir þiir beðendim Orhan Veli ’nin, Bana ýþýk oldu; O deðerli þairin mýsralarý.
Ayrýlýkla birlikte, Sabahýn ilk ýþýklarýný, Hayellerini, Devasa yýkýntýný Býrakýp gittin.
Mavi yeþille öpüþür sonsuz, Emekse siyah esmer, Dua gibi kusursuz, Biliriz beyaz tenli kýzlarýn Masumca fýndýk tarlalarýnda Seviþtiðini, Ayýpsýz,günahsýz.
özledim karanlýk gecelerde, Uçtum Seninle uçtum. Anlayacaksýn beni bir gün, Yakacaksýn, Yanacaksýn, Külün bile kalmayacak geride, Ýþte öyle hissedeceksin.
Bizim Ýnsanýmýzsa Bir kulp takar her þeye, Nazým’ ý beðenmez, M.Akif eðilmez, Rihanna’ ya zenci der, Beyonce ’dan uzak gider, Hiç bir þey yapmayaný sever, Mimar Sinan sa unutulmuþtur çoktan.
13.07.2016 erdemli
Mersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN ÇAPRAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.