kelebeğin ömrü

bir düþün içinde seni gördüm,
sonra ellerinin kokusunu içime çektim.
bir zindanda kalýr gibi uyandým.
yokluðunun karanlýðýnda kaldým sandým.

sanýrým dünyanýn en güzel,
en masum,
en yaþanýlýr,
en özlem dolu düþü,
içimden geçtiðin düþ olsa gerek.

bir damla ter düþtü alnýma,
dünyanýn öbür ucunda,
üþüyen bir çocuða sarýldým.
sokak ortasýnda kalan,
bir cesedin kimsesizliði oldum.
karanlýk bir odanýn içinde kalýr gibi,
gözlerimi senden baþkasýna,
senden sonrasýna yumdum.

zaman sensiz ne garip,
ýssýz bir çöl bedenim,
ve bir cümle kursa dilim,
suretine kirpik uçlarýmla sarýlsam,
kör bir yaðmurun son damlasýný içime dökse bulutlar,
ve gözlerinde süzülen en son damla olsam,
bir yaþamýn ortasýnda kalýr gibi,
yalnýzlýðýma sarýlan,
kelebeðin ömrü olur musun?

ve bir nefes kadar sarýl bana,
ve bir ömür baþýný omzuma yasla,
sonra kelebek intihar etse de olur bedenimde.

ibrahim dalkýlýç

11/08/2016
23:00 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: