bir kurþun kalem yaþýný yazdýðýnda daldýðýn uykudan uyanýyorsun kara önlüðünün cebinden düþen hayatýnýn çýðlýðý yankýlanýyor suya düþen aðlarda
kesilen dallarýn geniþlettiði gökyüzünde fýrtýnanýn uzaklarda olmadýðýný görüyorsun eski bir þemsiyeyi açmaktan vazgeçip yaðmurla kucaklaþmak istiyorsun
çay bahçeleri kapandýðýnda geceye doðru muhabbetlerin þeker gibi eridiðine hayýflanýp ardýndan gelen kedilere bakýyorsun aðlamak için bir sebep arýyorsun
kapýnda her zaman bu an seni karþýlýyor tokmaðýnda sýcak ellerin buðusu anýlar pencerende gece kuþu uzakta son vapurun uðultusu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.