Yuttum!

Yettim hep kendime, yetindim varla;
Olmadým açgözlü, kavruldum harla.
Çalýþtým, okudum hem de okuttum;
Yaþadým darlýðý, öfkemi yuttum!

Bilirim açlýðý, uykusuzluðu,
Çaresizliði ve huzursuzluðu.
Yýlmadým, kaçmadým, hak yolu tuttum;
Þükrettim Allah’a, acýyý yuttum!

Kaçýrdým en güzel kýsmetlerimi;
Var bunda da hayýr, tüm dertlerimi
Bildim dost, bedbinlik nedir unuttum;
Kavruldum yaðýmla, hýrsýmý yuttum!

Dediler ‘Salaktýr!’ iyi niyete;
Yediler hakkýmý sýfýr diyete.
Çýkarcý güruha büyük umuttum;
Varmýþ meðer neler, yuttum ha yuttum!

Olmadý çok dostum, kalmadý hâlim;
Çýktý hep karþýma haksýz ve zalim.
Yapmadým hiç ayrým, herkese koþtum;
Yalaný, riyayý kansa da yuttum!

10.08.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: