çek git n’olur
saçlarýmdaki tortu ve dilimdeki kir aldatmasýn seni
ayaðýmýn her sekiþinde yüzümde oluþan çizgileri de umursama
en son ne zaman karanlýða batýrdým güneþi hatýrlamýyorum
yalýnayak kalmýþ bu aþkta nasýl da eðreti duruyor yalnýzlýðým gör
ve tek bildiðim asla hiç bilmek istemediðimdir anla
Tanrým diyorum
acaba terk etmiþ midir dualarýmdaki sessizliði
artýk içmesem mi tozlu yaðmurlarý þifa niyetine bilemedim
cinnet geçirdikçe cenneti geçiremez oldum aklýmýn sýð sularýndan
hiç bir cehennem bekçisi de aramasýn artýk beni ki daha kaç ölüm var içimde sayamadým
parça parça bulut olur ben yine eylül þiddetinde yaðarým sararmýþcasýna kendime
yýldýzlar döküldükçe geceden sýzlar avuçlarým ve adýný bilmediðim bir þarký kavurur dudaklarýmý
yalnýzlýk vurdukça saatleri hangi þehrin hangi köþenin hangi þiþenin dibiyim belli deðil
uzaðým gölgenden ki sende býrakýp gitme dedikçe gittin ve ben giderken özlemiþtim oysa seni
sýrtýný sývazladýðým sensizliðimi ve harf mezarlýðýna dönen dilsizliðimi de alýp gitseydin ya ömrümden
iðnesinin deliðini arayýp ta bulamayan bir ipin ucu gibiyim bu aralar
haritasýz bir þehrin göç edemeyen tek kanatsýz tek bahtsýz kuþuyum
aklýn yolu birdir dediler bekledim ama hiç mi hiç gelmediler
aþkýn yolu da birdir derdin hatýrla ki ben hep bekledim ama hiç mi hiç gelmedin
þimdi kendi yalnýzlýðýna sarýlýrken ömrüm daha kaç doðum sancýsýna eþlik edeceðim güneþin bilemiyorum
adýn diyorum
inan ki saklýmda susmaktan yorgun ve adýmý anma ki deðmesin pervasýzca ahýma
gözlerinde soyunmasýn artýk günahlarýma bak menekþeler moru karanfillerde kýrmýzýyý þaþýrýr oldu
ay da aydýnlatmaz oldu yere düþen kirli yüzümü ki mum ýþýðýndaki titrek can yangýsý oldu kaderim
þimdi sen ister rüzgar ol ömrüme ister yaðmur ol istersen de vur dalga dalga kýyýlarýmdaki sessizliðime
ben nasýl olacak bilemiyorum
ama sen bil ki maziyi kilitleyip üzerime kurutacaðým bütün menekþeleri ve karanfilleri
sileceðim lügatýmdan katili olduðum kalemimdeki sana dair tüm sevda sözcüklerini
avuçlarýmda buz tutsa da haziran hiç bir sonbahar emziremeyecek artýk bu aþkýn güz yüzünü
ve sen yinede çek git n’olur gözyaþýmýn izinden git ki üzerine düþen damlalar yakýp incitmesin seni…
ilhanaþýcýaðustosikibinaltý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.