Neyzen... Üflemeye baþlamýþtý Ruhumun hicran çeperleri Bir bir hüzünlenerek hissiyatýmý sarsýyordu Kim bilir neler anlatýyordu, bad-ý sabah inhisarýný aralýyordu Ruhuma aþikar olan derin izler ve gönlümü meftun eden tizler inletiyordu Okumaya, anlaþýlmaya, yaþanmaya, hayatýn bizzat kendisi olmaya hasret kitap hala mahzunluk yaþýyordu
Ben... Bilmem demeli Her mecliste sabýrla dinlemeli Her meramýn vaktini edeple beklemeli Düþünmeden, þarlarý hesap metmeden söylenmemeli Olgunlaþmayan meyveyi dalýndan kopartmaktan çekinmeli Hastalýðýn, illetin, derdin bizzat sebebi kimdir tasavvur edilmeli En mütekamil yaratýlan bir insana Rabbimiz niçin hastalýk versin düþünmeli Her ne yiyorsak, bünyemizi tanýmýyorsak, kapasiteyi aþýyorsak kaderimi itham etmeli
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.