Gel ey sevgili Bukre sessiz, bukre sensiz Bu kent sensiz, durma bensiz Gece ile sabahýn buluþtuðunda gel Gözlerden ýrak sessizce gel Benim sana son durak Bir rüzgar gibi es Geliþin ferahlatsýn yüreðimi Neler yaþýyorum, bilmiyorsun Gel diyorum, gelmiyorsun Kapýmý aralayýp gülmüyorsun Bilmiyorum, nedir gelmene engel? Gel ey sevgili, ne olursun gel Gece ile sabahýn buluþtuðunda Karanlýðý del Karanlýklar yýrtýlsýn Yüreðim kabustan kurtulsun.
ÝSMAÝL MALATYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail MALATYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.