SİMYACI HÜZÜN ÇİÇEĞİ VE MİTSEL YILKILAR

gömüldü bahçeler derin yaðmurlara
sözcüklerden arta kalan lavanta kokulu bir keder
haydi toparlan hüzün çiçeðim
yol uzun gemiler alabora
kýyamet savaþçýlarý yaklaþýyor
kaçalým þehrin kara trejedyalarýndan

sen saðýr iklimlerin aðýr yolcusu
ben gül ile kuþatýlmýþ yollarýn tutsak aynalarýnda örselenmiþ gül aðrýsý
haydi toparlan hüzün çiçeðim
kaçalým yaratýlmýþ mitlerden
ay yýldýz su ateþ ve aðaç yok olmadan
yaþam daðlara bakabildiðin kadar

anýlar býrakýyoruz eflatun yalnýzlýklara
bir sarý fanus içinde çýplak son yazý kuþanýyoruz
derin uyuyor son yazlar ve mitler gözlerinde
tecrit edilmiþ dokunuþlarda hüzün kuþlarý
yol gösteriyor gelincik alazlý akþamlara
ansýzýn bir çiçek açýyor koynunda
haydi toparlan hüzün çiçeðim
gidelim sular yeri sarsmadan
mitolojik tanrýlar uyanmadan

yelkovan kuþlarýnýn izinde
uzayacak aynalardaki kuytular
alaca kaaranlýkta alaz yangýnlarla açacak nar çiçekleri
düþsel bir yolculuksa sevmek
simurg hayat aðacýný seninle arayacak
gideceðiz kutsal eþiklerden geçerek

nereye saklanacaksýn ey þair
keder durulmayan nehirlerde senin uçurumun
haydi toparlan hüzün çiçeðim
gidelim yýlkýlar gibi yaban mevsimlere

haydi gidelim simyacý
mitolojik tanrýlar uyanmadan
yada taþý yaðmurlar yaðdýrmadan

Ömriye KARATAÞ




Sosyal Medyada Paylaşın: