Usandın!..
Usandýn!...
Takýldým kaldým sendeki o bakýþa,
Ayrýlýkla saran koldan usandýn,
Kara bahtým iter dik yokuþa,
Hep gurbete varan yoldan usandýn…
Hayat okyanusunda çaresiz yüzdüm,
Aþk kavþaðýnda bakýþýn süzdüm,
Kaderimmiþ dedim bu caný üzdüm,
Býçak olup vuran dilden usandýn…
Senin cehenneminde dal gibi yandým,
Sabahlara aðlamaklý uyandým,
Karanlýk kalplerde sustum, katlandým,
Beyhude yoran elden usandýn…
Uzaða savuran rüzgar misali,
Hayatý bitiren dertler misali,
Yapraklarý dökmüþ bir dal misali,
Beli bükük duran halden usandýn…
Sevda mangalýnda kor gibiyim bak
Penceresinde tülü yok ev gibiyim bak,
Aþkýnýn hedefine yol gibiyim bak,
Aþk silahýyla vuran ondan usandýn…
Söküp atamadým, sensin kalbimde,
Sende unutma, gün ola beni de,
Hýzla çoðalan bu aþkýn selinde,
Küreksiz dolaþan saldan usandýn…
Böyle yalnýzlýkla geçen günlere,
Ýmrenir olmuþum diðer ellere,
Kýymet bilmedik bu gönüllere,
Boyun eðmiþ candan usandýn…
Veysel’im sendeki görünmez duman,
Yalnýzlýk hamuruyla yoðruldun her an,
Dalýpta hayale böyle her zaman,
Sevgili bekleyen kalpten usandýn…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.