GÜN GİBİDİR HAYAT...!

Ben Hayatý
Güne benzetirim.
Ne bir saniye uzun
Ne de bir saniye kýsa...

Biraz düþünün.
Sabahýn ilk ýþýklarýnda
Doðar gün .
Saf yumuþak
Bir kucaklaþmayla.
Yükselir yavaþ yavaþ
Daðlarýn , tepelerin,ovalarýn
Aðaçlarýn üzerinden
Eriþtiðinde doruða
Artýk tamamlamýþtýr doðuþunu.
Gün ve Doða bakýþýr bir an
Sonra ...
Günün sýcaklýðý akar yavaþ yavaþ
Doðanýn yüreðine.

Filizlenir Ölümsüz aþk tutkusu.
Kor olur Günün ateþi
Doðanýn yüreðinde.
Onunla bütünleþir toprak ,
Çiçekler,aðaçlar,insanlar
Þahittir bu tutkuya .

Kýsaca …
Doða aþýk olmuþtur güne.
Saatler biribirini kovalar,
Sonra saniyeler geçer geri sayýma.
Gün doðaya
Veda eder sessizce.
Geldiði gibi
Vakur ve sakin bir tavýrla
Süzülür aralarýndan
Daðlarýn tepelerin aðaçlarýn.

Dallara tüneyen kuþlar,
Onu uðurlamak için yükselirler göklere.
Gün batýmý zamaný gelmiþtir artýk…
Büker çiçekler boynunu,
Doða sevgilisinin ardýndan
Sessizliðe gömülür.

Uzaklardan
Duyulur bir guguk kuþunun hýçkýrýðý
Gün son defa bakar sevgilisine,
Ve gömer kendini karanlýklara…

Hayat da böyle deðil midir?
Ya bizler...
Nice sevgililer gün batýmý gibi
Zamansýz ayrýlýrlar birbirinden .

Hayat gün gibidir, Dostlar.
Zamaný þaþýrmaz bir an.
Sessiz ve sorgusuz doðar ve batar.

ENA.....

Sosyal Medyada Paylaşın: