bir sessizlik çökmüþ daglarýn doruðuna, denizlerde hýrçýnlýk, dövüyor kýyýlarý. el ele tutan eller, ellerden utanýyor, aglayan gözlerinde hep mahcubiyetler var. türlü türlü çiçekler açan gülistanlarda, harap olmuþ her yaný, dökülmüþ o gülleri. giden yollarda feryat, kalmadý ayakta güc, sabrýn sonu selamet, bekle gönül alevle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.