Yine akþam vakti yaklaþýyorken Bir alaca karanlýk kuþaðý gibi Düþündüm ki, ben ne yapabilirim? En çok içimdeki karanlýkla çeker giderim Ben de öyle yaptým, aldým karanlýðýmý gittim Düþünebildiðimz kadar varýz bunu da öðrendim... Gündüz Yavuz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
pomborya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.