Evi temizlerken Tozlu bir defter geçti elime Sadece tozluydu Sildim güzelce Açtýkça yapraklarý Anýlar tazelendi Sanki bugünmüþ gibi Ýlk yaprak bana ait tabiki Defter benim ya... Bu defteri bir gün Tozlu topraklý bulursam Sizleri hatýrlayacaðým diye Yazmýþým,bilmiþim o günden Ne kadar nankör olacaðýmý Unutmuþum bazýlarýný Hatýrlayamadým simalarýný Ýsyan ettim kendime Ben böyle mi olacaktým diye? Oysa hayat doluydum Sýnýfýn kahkaha tufanýydým Gitmediðim gün onlar eve gelirdi Neyse... Ýkinci yaprak sevgili Neslihan yazmýþ; ’Sakýn kimseyi üzme! Kimsenin seni üzmesine de izin verme’ Þengül yazmýþ; ’Hep böyle neþeli kal Gülmeyi unutma diye’ Þengül sen duyma unuttum Ýnan ki gülmeyi... Demet yazmýþ; ’Seninle komþu olalým’ Olamadýk tabiki Müjgan yazmýþ; ’Okul hiç bitmesin Yoksa seni göremem’ Telefonlaþýyoruz Bu hatýra defteri böyle sürüp Gidiyor Malesef yaþam devam ediyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
gulaseratay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.