GAZEL OLDU ŞUH ADIN
Kayan yýldýzlar kadar, hýzlý düþtün gözümde
Bir çakýl taþý kadar, yer tutmadýn özümde
Kezzap döktün kaleme, süzülüyor sözümde
Gazel oldu þuh adýn, savruluyor özümde
***
Dil yarasý dikenli, gönlüme akamazsýn
Küfür ettiðin yüze, dönüpte bakamazsýn
Küllediðin ateþi, ömrünce yakamazsýn
Ezel oldu þuh adýn, savruluyor közümde
***
Terbiye aranýr mý, dilden aðý akanda
Adamlýk urbasýyla, el yarine bakanda
Kalbinin kisvesini, þeleðime yýkanda
Tüzel oldu þuh adýn, savruluyor sözümde
***
Yediden yetmiþine, deðiþmez insan huyu
Gözden kaynamayýnca, göl olmaz ki kar suyu
Elinde kara mala, sývýyor namert soyu
Tezel oldu þuh adýn, savruluyor yüzümde
***
Seni gördüðüm güne, lanetler okuyorum
Adýný ilmek ilmek, küllere dokuyorum
Arkandan fersah fersah, acýyla bakýyorum
Sözel oldu suh adýn, savruluyor yazýmda
***
Nefizem der namerdi, çul diye sermem öz’e
Edep erkân bilmezi, nakþetmem güzel söz’e
Çamur atma soytarý, bulayamazsýn köz’e
Gazel oldu þuh adýn, savruluyor güzümde
Nafize
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafize Akyuz Simsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.