Yalnızlık

Bazen yalnýz olduðunu kabul etmek o kadar zordur ki
Tüm dünyayý sýrtlasan bu kadar zorlanmazsýn
Kýrýk cam parçalarýna bulanýr dilin
Susarsýn . . .
Ýç sesin “yen þu gururunu” diye bas bas baðýrýr
Hüzün yaðmur misali baþýndan aþaðý boþalýr
Dilini ýsýrýrsýn , diþlerini sýkarsýn
Derdini dökecek bir Allahýn kulunu bulamazsýn
Nazýn da kendinedir , tuzun da
Kendi yaðýnda bile kavrulamazsýn
Siyah beyaz fotoðraflarda ki saf çocukluðunu ararsýn
Güldüðünde gözleri ýþýldayan o çocuðu bulamazsýn
Özür dilemek kesmez karþýndakini
Ve aðlamak geri getirmez gidenlerini
Bildiðin her yol çýkmaz ,
Sevdiðin herkes yalancý ,
Güldüðün her yüz sahtekar ,
Tanýdýðýn herkes yabancýdýr artýk
Sýzýný avutacak herkesten mahrum býrakýlýrsýn
Bazen yalnýz olduðunu kabul etmek o kadar zordur ki
Baþýný yastýða her koyduðunda yüzüne tokat gibi çarpan gerçeðin,
Eþikten dýþarý her adým attýðýnda köþede pusuya düþürmek için bekleyen kanlýn,
Yazýn ayazýn , kýþýn har’ýn ,
Hem sevdalýn hem belalýn olur….Kurtulamazsýn….
“Tek baþýna bi dünyayým “ dersin
Kendi dediðine kendin bile inanmazsýn
06/08/2016 Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın: