GÖZLERİNİ OKŞAMAK

Gözlerimle gözlerini okþamak
Saçlarýnda demet demet
Sonsuzluðu koklamak
Bir ömür yetmez bana inan
Ayný yastýða baþ koymak
Sensizliði sunma bana su diye
Ölümüm olur kaþlarýný çatman
Hýçkýra hýçkýra aðlamasýn umudum
Gidiþinle vurma beni keleþ mermisi gibi
Gel nihayet baharda beni sevsin
Gülüþünle erit buzdan köþklerimi
Kuran sesi duyulsun topraklarýmda
Gönül limanýmda sensiz kalmasýn sevgim
Bakýþým hasret kalmasýn sana.

Gece buz gibi soðuk
Üþüyor yüreðim
avuçlarýmda kuþlar ölür
Senin olmadýðýn yerlerde
Öksüz kalýþým yalnýzlýðýmýn þarkýsýdýr
Duyulmaz mý sana feryadým
Kurutmaz mý gözlerini hayalim
Düþer gibi karþýmda durma
Uykusuzluðum sen olmadýðýn içindir
Yaramda kanýyor ellerin sarmýyor.

Sen, bitiremediðim en güzel þiirimsin
Okumaya hiç doyamadýðým türkümsün
Bunun içindir vazgeçilmez oluþun
Kumlar yürüyüþünü özledi
Rüzgarlar nefesini.

Ve sen hala yoksun
Ben yaralýyým,tutsaðým
Ama sadece senin mahkumunum.
Esaretimsin hadi kýr zincirlerimi
Hürriyetim sensin unutma beni.

Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: