Karartmamalýyým yaþatmalýyým dünyamý. Soldurmamalýyým yeþertmeliyim hayatýmý. Silmeliyim beynimden yalnýzlýðý, gözlerimden; Sensiz geçen geceleri. Zom olana kadar içmeliyim, Bu akþam; çok içmeliyim çok! Durdurmalýyým saatleri yaþadýðýmý saymamalýyým ömürden. Yok etmeliyim yýrtmalýyým takvimleri, Kovalamalýyým sensiz geçen seneleri, Aa oldu mu o zaman, Ben hiç yaþamadým mý þimdi; Evet.ben hiç bahar yaþamadým ki, Zaten; Ne bahar yaþadým nede ilk bahar. Benim baharlarým hep son bahardý. Güz mevsimi yaprak dökümü hazan dý. Hemen ardýndan yaþardým gelen kýþlarý. Bazen sert mi sert yaþardým hayatý. Yalnýzlýk sokaklarda kol kola, sessizlik ve soðukla. Heyecan eziyet rezillik afan,tufan,kasýrga, fýrtýna kargaþa. Ýþte biz böyle yaþadýk hayatý. Yýlmadan yorulmadan yýkýlmadan kara kýþlarda. Bir gün olur da yakalaya bilirsem hayatý, O zaman yaþarým baharý. Belki ilk baharý.
-----------sevgilerimle... ----refik pelvan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
refik pelvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.