Son nefesim, bir elveda bile diyemedim vatan_25065
Son nefesim, bir elveda bile diyemedim
Her gün kederliyim Nihayet bilemedim Bir fýrtýnaya tutuldum Ölüp gidemedim
Her mevsim kýþ olmuþ Ýçimde soðuk akþamlar Bu vefasýz yolda Kalbim virane , bu derdi ben cozemedim
Selamlar demeden elveda hayat Yaþamak sorun olmuþ Nefes bile kabahat Çektiðim son nefes bile bayat Bu virane hayatta bir gün bile göremedim
Yukaridaki þiir yalnýz ölen çýðlýðýn son yazýlarý Allah affeyleye Devamýný getiriyorum
Biz ki gece karanlýk yolcularý Umut ýþýðýyla yaþýyoruz Her sabah bir inanç Evet güneþ doðar diye bekliyoruz
Bizim gibi bekleyenlere selam olsun Artýk karanlýk sardý kalpleri Bir yitik vardý , Kimdir bunun sahibi Kimdir bu yiðidin sahibi Nerededir Bir yiðit vardý geçmiþte Gömduler onu kara topraða Üzerine ölüm attilar Bir yiðit vardý Üzerine soðuk yorgan örtuler
Ey yiðidim kalkta bak bu devrana Býrakma bizi firaglarla Yok mudur bu derde derman Her yer dertli , kalpler dertli gönüller... Hele anlat sen derdini Dinleyip aðlayalým Aðlanacak halimize yanalým
Sosyal Medyada Paylaşın:
vatan_25065 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.