Dinseydin Gönül

Ay, güneþ, dünyaya hesap sorulmaz
Sen kendi çevrende dönseydin gönül
Coþkun aktý diye nehir yorulmaz
Sen kendi harýnda dinseydin gönül

Gün olur gerçekler yere serilir
Oklar atýlýrken yaylar gerilir
Demire kor iken suyu verilir
Sen kendi tavýnda sönseydin gönül

Ölüm kapý çalar yürek dinermiþ
Korkak gölgesinden bile sinermiþ
El atýna binen erken inermiþ
Sen kendi atýna binseydin gönül

SEMAHÝ kartallar hep yüksek uçar
Neden derde gama olmuþsun duçar
Bu kadar maðrurluk baþa dert açar
Sen kendi katýna inseydin gönül

Yazar Erol Duran
Sosyal Medyada Paylaşın: