Sözlerin anlamlarý yavaþ yavaþ kayboluyor Parçalanýp tek tek ayrýlýyor sanki Cümleler kurmaya çalýþsamda Bir kilit vuruluyor dudaklarýma
Konuþsam da anlamsýz Konuþmasamda anlamsýz Öyle yitirdi ki kelimeler anlamlarýný Artýk bir cümle bile kurulmuyor
Derinlerde bir yerde acýyan Bir kalbin Ýðneleriydi susuþum Korkuya doðru geçti hislerim Yine acýr mý diye düþündüm birden
Çare bulamadým çaresiz kaldým Konuþsam da neye yarardý ki Önemi yoktu önemsizleþmiþti Önemsizleþtirmiþlerdi zaten
Kelimelerim,sözlerim yorgundu Buruktu,kýrýlmýþtý,daðýlmýþtý Toplayamadým toplatmadýlar Bir yitik söz olarak kalmýþtý kalbimde
Sosyal Medyada Paylaşın:
ezgi uzun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.