Sevdasýzlýktan aþksýzlýktan kurudu bende toprak Tüm bedenimde senssizlik esti savruldu yaprak Sevgin sevdan ile doluyken kýrýldý kalbimde bardak Sensiz üstüme yýkýldý sevgi ile inþa eetiðimiz çardak.
Sensizlik acýdýr kalpte yaþanan ne yazarsam yazayým Varlýðýna ulaþýlmýyor sevdayý ne kadar kazsam kazayým Caným bir sana deðil artýk kendime bile ben bir belayým Yokluðunda ben bu dünyada yalnýz kalmýþ bir halkayým.
Oysa ki ne büyük bir nimetti karþýlklý olarak sevmek En küçük kusurlarý görmezden gelip kusurlarý gömmek Araya girebilecek tüm unsurlarý oracaktý sessice öldürmek Bir birimize ne çok yakýþmýþtý öyle el ele birbirimizi sevmek…
Mehmet EMÝN DAÐ 03/08/2016 /// sevgilerin þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.