Küçüklükten beri düþmezdi elinden, Hiç sordun mu nasýl baþladýn zehre? Her tarafa ulaþýrdý havanýn yelinden. Ýnsanlar girmek istemez zehirli yere.
Özenti ile baþlamýþtý zehre, sigaraya. Zehir üflüyordun soluduðun havaya. Bu zehirden kattýn dumansýz sahaya. Gördün mü baðýmlý oldun sigaraya?
Ýç! Bir tane ile bir þey olmaz ki derdin. Can sýkýntýsý, borcu olsa da her ferdin. Ama sigara ile çözülmez ki her derdin. Sýkýntýn geçsin diye mi sigara içerdin?
Sorumlusu sizsiniz bu zehirli havanýn. Hesabýný yaptýn mý cebindeki paranýn? Kapanmasý çok zor ciðerindeki yaranýn. Saymakla bitmez; zararý çok sigaranýn.
Piþman olup gözünden aksa da yaþlar. Zehre küçük yaþlarda özenti ile baþlar. Kullandýkça alýþýr býrakamaz ki baþlar. Aldýrmaz olur, sanki taþa döner baþlar.
Haydi! Bu zararlýyý anlat tüm çevrene, Zehirden içme de, zehri attýr devrene. Zehrin dumaný bulaþmasýn her yerine. Ýnsan yenilmez kendini eriten zehrine.
Dedik ya; dumanýný yel, parasýný el alýr. Geride siyaha dönmüþ bir ciðerin kalýr. Durduk yere sapasaðlam canlar yýkýlýr. Çevredeki canlýlar da kirli havadan alýr.
03.08.2016 Hasan KAYA Eðitimci-Þair-Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsansan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.