Mutluluk Olup Uçmak...

çocuk kalmak mý istiyorsun,
yýkacaksýn tüm tabularý
zincirleri ýzdýraplara asarak
prangalarýn karþýsýna geçip
göbek atarak,
tersinden tutacaksýn kalemi,
dudaklarýn uçuklasa da
þekerli kýrmýzý elmayý
bastýracaksýn yüreðine,
ezeceksin topraðý
o
senin üzerine ebediyete örtüneceðini
bilsende
bile bile
bir daha bir daha,
çamurun da yýkanmasýndan
hiç
çekinmeden
tadýný tatmakta ona keza
aðzýn da çalkalarken
mikroplara meydan okurcasýna,
yelkenlerin karþýna alarak
rüzgarlarýn azgýnlýðýna inat
siper edeceksin göðsünü..
zaman ne zamaný ki
teslim almak ona mý kalmýþ yani,
seni
çocukluðunu
masumiyetini
takla atarken gülücükler de
salýnmýþ dizginlerin çoþkusun da,
koþacaksýn topun arkasýndan
ha parka kaçmýþ ha caddeye
ha bisikletten düþmüþsün
dizlerini yaralama
sanki matahmýþ gibi dursada karþýnda..
kýrmýzý ýþýk
o da
ne,
bas pedala koþsun
hayaller peþinden
büyümek onlarý intihara sürülerken
sen de ise
çocuksu gözlerinde binlerce cümbüþ,
baktýn olmuyor
çýkacaksýn dünyanýn dýþýna
bir
elinle
durdurup
diðer elinle
tersinden döndüreceksin..
o
kim ki
o
kim,
seni esir eden
etmeye çalýþan
sen sende þu umutsuzluk diyarýn da
mutluluk olup
uçar iken...

(Berlin,02.08.2016)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: