Yine sýzlýyor kalbim, dolu dolu hep yüreðim, gözlerim nemlendi benim, kara geceler teselliðim...
Çýðlýk çýðlýða isyanlarda benliðim, benim arkadaþým kalemim ve defterim, kime ne anlatayým ben bilemedim, avazým çýktýðý kadar baðýrmak istedim...
Sessizim her zaman ki gibi yalnýzlýðýmda bebeðim, ufacýk da olsa hatýrlanýyor kara defterim, gecenin korkulu rüyasý bedenim, iþkence çeker durur ölmekteyim...
Bir kaç yýlýn birikintisi üzerimde, yük oluyor inan bana bilmesen de, Aðýr geliyor arada korkuyorum gecelerimde, düþündükçe yoruluyor bir bilsen yüreðimde...
Özlemimi gideriyorum ama üzgünüm, endiþelerim var benim ürkmekteyim, eðer tekrar ayný þeyleri yaþarsam, biliyorum ki kaldýramaz bu kalbim...
Bazen acý acý aðlar gözlerim, uykusuz kaldýðýmda kör ebeyim, beynimi bir hiç için yormaktayým, ama bir o kadar da dertli mi dertliyim...
HAÝN DALGALAR BENÝMLE BU GECE...
16/05/2010 01:00/PAZAR
Þebnem Örs
Sosyal Medyada Paylaşın:
şair şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.