Umarsýz yollarýn düþ sakinleri
Çýnar altý konaklar her bahar vakti
Sönmüþ yýldýzlarý fýrsat bilip
Dertleþirler meltem rüzgarlarý gibi
Ýçimde kilometrelerce üzgün düþler
Hasat zamanýný hasretle bekler
Belki de canýmdaki acý bu
Söz ister her akþam kalbim seni ister
Boþluðunu dolduramaz hiçbir saadet
Yýldýramaz beni kederlerim azýcýk sabret
Aðlamak mý dersin yoksa gülmek mi
Göçüp gittiðimde kalbinde hep beni yad et
Kapýmda soðuk ayaz akþamlar
Odamda sonbahar kokusu var
Yitirilmiþ sessiz sedasýz anlýk duygular
Çalýyor bedenimden gel ruhumu sar
Ey gelmiþine yandýðým uçsuz bucaklar
Kim silebilir kaderimi þaþarým
Alt etmiþim hayatýmý dolar taþarým
Hani dilinin ucuna gelir takýlýr ya
Hani gözlerin bakmaya kýyamaz ya
Ýþte öyle biri sol yanýmda
Kum saati gibi tükenen ömrümü
Sil baþtan alýp geriye saramýyorum ki
ADI YOK bu þiirin anlatamýyorum ki.
SÝBEL KILÇIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.